Wat heeft de wereld van jou nodig?

We leven in een wereld met tegenstellingen.
Goed tegenover slecht.
Zwart tegenover wit.
Succesvol tegenover te verwaarlozen.
Ziek tegenover gezond.

Nog niet zolang geleden las ik een pleidooi dat me aanspraak en betoogde dat we van onze tegenstellingen zouden moeten zien af te komen. Op het eerste gezicht lijken tegenstellingen de wereld te vereenvoudigen, maar eigenlijk doen ze onrecht aan de werkelijkheid. Er zijn veel meer nuances in het leven dan de twee uitersten die als tegenstelling worden benoemd. Zonder tegenstellingen zou de wereld er genuanceerder, aangenamer en verdraagzamer uitzien.
Voor ieder van ons persoonlijk kan zo’n wereld veel opleveren. Daar komt bij dat tegenstellingen veelal slechts één kant van dezelfde medaille belichten. Daarnaast wordt deels situationeel bepaald of iets bijvoorbeeld goed of slecht is.
Eigenlijk past het ons als mens niet om de wereld zo te vereenvoudigen.
Tegenstellingen zijn er niet alleen op uit om onderscheid te maken of te discrimineren, maar ze rekenen ons in zekere zin wel af. Zeker als je bij de verkeerde groep hoort. Dus: slecht, zwart, te verwaarlozen of ziek. De mens wordt gereduceerd tot een van de tegenstellingen, terwijl ieder van ons zoveel meer is dan een ongenuanceerd waardeoordeel.
Het voorgaande pleidooi kwam weer bij mij boven naar aanleiding van de quote van de Dalai Lama: ‘De wereld heeft niet langer meer succesvolle mensen nodig. Onze aarde heeft behoefte aan mensen die vredestichten, kunnen genezen, kunnen herstellen wat verloren is gegaan, verhalen vertellers en allerlei soorten liefhebbers’.
De quote van de Dalai Lama gaat over de kwaliteiten van mensen. De samenhang tussen alle mensen met hun kwaliteiten, die de aarde bevolken. En hoe dit geheel elkaar aanvult en op een hoger plan kan brengen. Want laten we wel zijn: binnen de vereniging zijn we afzonderlijk en samen meer dan een kwetsbare risicogroep. In de Algemene Ledenvergadering zijn we betrokken leden, die begaan zijn met de vereniging. Daarnaast heeft ieder van ons zijn kwaliteiten als vrijwilliger, als ervaringsdeskundige, als redactielid, als vader of moeder, als naaste die geduldig de ander bijstaat en ga zo maar door.
Met elkaar vormen we zo één grote ataxie familie, die het leven waardevol maakt doordat jij erbij hoort, gezien en gehoord wordt.

De wereld heeft niet langer meer succesvolle mensen nodig. Onze aarde heeft behoefte aan mensen die vredestichten, kunnen genezen, kunnen herstellen wat verloren is gegaan, verhalen vertellers en allerlei soorten liefhebbers’

Dalai Lama


De vraag aan het begin van mijn blog is dan ook van daaruit eenvoudig te beantwoorden. De wereld en de vereniging hebben jou nodig. Gewoon zoals je bent als persoon met je bijzondere kanten. Er is een plaats voor je ingeruimd waar je jezelf kunt en mag zijn. Waar je kunt halen wat je nodig hebt en kunt bijdragen uit wat jou zo bijzonder maakt en anderen te geven hebt.
Aan het einde van dit jaar vind ik dit een mooie gedachten om met elkaar te delen. Mij geeft het zin en energie om met trek aan het nieuwe jaar te beginnen en samen met elkaar op weg te gaan. We hebben elkaar nodig, gewoon zoals we zijn. Dat is meer dan genoeg om er iets moois van te kunnen maken.


Gerard Kulker
voorzitter

Pin It on Pinterest