31/03/2018 om 05:45 door Koen Van Waesberghe (Het Nieuwsblad)
Door zijn ziekte lijkt opticien Peter (53) dronken: “Ik ben het geroddel van mijn klanten zo beu dat ik mijn zaak sluit”
 |
| In 2002 werd bij opticien Peter Vermersch spinocerebellaire ataxie vastgesteld, een hersenziekte die hem dronken doet lijken. Het geroddel daarover bij onwetende klanten deden hem besluiten zijn zaak na drie generaties te verkopen. FOTO: KVW |
In het najaar houdt Optiek Vermersch er definitief mee op. Daarmee komt een einde aan een familiezaak die drie generaties standhield. “De oorzaak? Lelijke commentaren van mensen die niet weten dat ik ziek ben. Dat maakt me kwaad”, zegt Peter Vermersch.
Het moet ergens tussen de twee wereldoorlogen geweest zijn dat in Assenede optiek Vermersch van start ging. Wijlen Marcel Vermersch had toen een brillenwinkel in het pand in de Diederickstraat waar nu ‘café Vrijdag’ is gevestigd. In 1961 opende zoon Roland (79), die nu in het rusthuis in Assenede verblijft, een tweede winkel in de Chalmetlaan.
Gaandeweg werd het pand in Zelzate te klein en de familie kocht de oude fotowinkel Van der Weyden om een nieuwere, ruimere, optiekwinkel te beginnen. Peter (53) studeerde in de richting optiek en de eerste bedoeling was dat hij opa’s winkel zou overnemen. Toen die man begin de jaren zeventig stierf en zijn oma overnam liep hij daar op het einde van zijn studies schoolstage.
Wandelstok in winkel
Maar toen gooide ziekte voor de eerste keer roet in het eten. Bij vader Roland werd spinocerebellaire ataxie vastgesteld. Die overerfelijke hersenziekteziekte maakt dat de coördinatie tussen hersenen en spieren langzaamaan achteruitgaat. Daarom loopt iemand raar, alsof hij dronken is.
Voor Peter was dit het sein om als 26-jarige vaders fakkel over te nemen, de winkel in Assenede werd verkocht.
Maar in 2002 werd ook bij Peter die erfelijke ziekte vastgesteld. Zestien jaar later is dit is één van de hoofdredenen waarom aan drie generaties Optiek Vermersch een einde komt. “Ik ben het kotsbeu mensen in mijn winkel te horen roddelen dat ik alweer dronken in mijn winkel staat”, zegt Peter. “En dat terwijl mijn ‘dronken’ manier van doen een rechtstreeks gevolg is van mijn ziekte. Ik zette zelfs speciaal mijn rolstoel en mijn wandelstok in de winkel, maar de verwijten bleven helaas wekelijkse kost.”
Over zijn ziekte schreef hij al twee boeken: Het Serpent kwam uit in 2009, daarna kwam het boek Anders over zijn ervaringen met To Walk Again, de organisatie van Marc Herremans waarmee hij de Mont Ventoux met zijn ligfiets beklom. Zijn derde boek Os Ge Wilt é gaat meer over zijn carrière als standupper. Hij begon in 1989 als amateur-toneelspeler bij Floris en de Blanceflour in Assenede, later ook, mede door zijn ziekte, als regisseur in verschillende toneelgezelschappen. Momenteel toert hij met Aankomst Maken en brengt hij geregeld Visuele Humor.
Uitverkoop
In mei start de uitverkoop in zijn optiekwinkel op de Grote Markt, in september sluit hij onherroepelijk de deuren en verhuist hij naar het rustiger Assenede, niet te ver van zijn vader.
