Blog van de voorzitter “Hoe gaat het met jullie?”

Hoe gaat het met jullie? Met mij nog alles goed.

We leven inmiddels in onvoorspelbare tijden.

Voor mij begint het allemaal vorige week vrijdag als ik nog nietsvermoedend bij een groothandel in levensmiddelen boodschappen doe. De afdeling toiletpapier heb ik nog nooit van mijn leven zo druk gezien. Oké het toiletpapier is in de reclame, dus mogelijk is het daarom zo druk? Bij de kassa is het nog veel drukker. Alsof je vandaag alles gratis mag meenemen, zo vol zitten de boodschappenkarretjes. Gelukkig zit er tussen iedere klant wel een vrije ruimte ter grootte van de winkelwagen. Dus een veilige afstand ter voorkoming van een mogelijke corona besmetting.
’s Avonds thuis horen Margreet en ik dat bijna heel Nederland aan het hamsteren is geslagen, alsof iedereen nog dezelfde dag voor 2 weken in quarantaine moet gaan. (Is dat misschien de oplossing om het virus in een klap de kop in te drukken?)

In het weekend daarna volgen de maatregelen vanuit de overheid elkaar in hoog tempo op.
Thuiswerken wordt het motto. Restaurants, theaters en bioscopen worden gesloten. Alles wordt erop gericht om ons sociale leven stil te leggen en daarmee het corona virus tegen te werken. Bij de ADCA/Ataxie Vereniging gaat voor het eerst ‘op de koffie bij’ in Bedum niet door. En een paar dagen later valt ook het doek voor de regiobijeenkomst in Oost.
We worden door onze premier opgeroepen niet te hamsteren, want er is van alles nog meer dan genoeg. Bovendien duperen we met ons hamstergedrag onze medemens met een vitaal beroep, die ’s avonds na een lange werkdag nog boodschappen wil doen.
Het moet toch niet veel gekker worden!

Door de mensen om me heen word ik er met enige regelmaat aan herinnerd dat ik tot de risicogroep behoor vanwege mijn hartoperatie, die ik eind vorig jaar heb ondergaan. Ik hoef – ter bescherming van mijzelf – nog net niet geïsoleerd te worden, maar een eenzaam en saai bestaan zonder veel sociale contacten is in mijn geval wel aan te bevelen. Ten minste wanneer ik in leven wil blijven. En dat terwijl ik nog geen 5 dagen daarvoor in een uitverkochte theaterzaal zit te genieten van de muziek van Queen. We hebben zelfs met de hele zaal nog op de maat van de muziek staan dansen en springen, terwijl onze lichaamswarmte toeneemt en het zweet van ons gezicht afdruipt.
Was dat wel verantwoord? Ben ik die avond niet besmet geraakt?
Ik vertrouw er maar op dat de positieve energie die die avond vrij is gekomen bij mij en de andere toeschouwers, ons voldoende heeft beschermd.

Ik hoor dat het bezoek aan ouderen in de verpleeghuizen beperkt wordt. Een nichtje die met haar vriend haar opa bezoekt, mag niet naar binnen omdat er al iemand op bezoek is. Eén bezoeker is tegenwoordig het maximum.
Mogelijk is het mijn opvoeding vanuit de jaren zestig en het verzet dat toentertijd in mij groeide tegen de gevestigde orde, maar ik besluit de noodmaatregel rond het bezoek om te draaien. De regel dus dat het vanwege een mogelijke besmetting niet verstandig is de risicogroep te bezoeken. Daarom besluit ik als lid van de risicogroep maar op bezoek te gaan bij mijn kinderen. Wel check ik vooraf nog even of iedereen wel gezond is. Zo wordt het al met al toch nog een levendig en gezellig weekend.

Wel merk ik dat al die maatregelen en de dreiging die daaruit voortkomt, mij toch onzeker beginnen te maken. Wat kan ik nog veilig doen en wat niet meer?
Als voorzitter van de ADCA/Ataxie Vereniging zie ik die onzekerheid ook terug bij een aantal leden van de vereniging. Maakt het hebben van een ataxie je kwetsbaarder en lid van de risicogroep of ben je net zo kwetsbaar voor het Corona virus als je gezonde buren zonder ataxie?
In principe geeft het hebben van een ataxie niet direct een extra risico. Maar jullie kunnen je voorstellen dat al naar gelang de ataxie voortschrijdt en ook je gezondheid gaat beïnvloeden, dat genuanceerder gaat worden. Reden genoeg om voor ons als bestuur de MAR-advies te vragen.
Hun antwoord op onze vraag vinden jullie binnenkort terug op onze website.

Tot die tijd is mijn advies, neem geen onnodige risico’s inzake Corona en wees daarnaast vooral verstandig genoeg.
Zorg ervoor dat je niet op plaatsen komt waar je extra risico loopt op een besmetting. Houdt een veilige afstand van anderhalve meter tot andere mensen. Maar zorg er ook voor dat jouw leven de moeite waard blijft. Laat je familie en vrienden jou dus tijdig inseinen als ze een griep hebben of mogelijk Corona. Mijdt ze dan een tijdje maar neem ze daarna – als ze weer gezond zijn – direct op in jouw persoonlijke groepsimmuniteit. Scenario 1 van Rutte.

Tot slot wens ik jullie allen een goede gezondheid toe.
Tot ziens in betere tijden in onze immuniteitsgroep.

Gerard Kulker, Voorzitter ADCA/Ataxie Vereniging Nederland

Pin It on Pinterest